Zaczynamy drugą i ostatnią część poświęconą najważniejszym aspektom teoretycznych na rynku Forex, które jak się później okażę będą konieczne w codziennej pracy – w myśl zasady “łączymy teorię z praktyką”.
Rodzaje zleceń oraz opcji dostępnych przy każdej pozycji
Po pewnym czasie, który poświęcimy na naukę w końcu przyjdzie moment, kiedy staniemy przed szansą otworzenia pierwszej pozycji na rynku walutowym. Jednak ważną kwestią jest tutaj szybkość zawarcia danej transakcji, stąd płynnie powinniśmy poruszać się w rodzajach zleceń i możliwych opcjach wyboru do każdego z nich. Na początku tego akapitu warto wyjaśnić jeszcze jedną sprawę.
Zobacz koniecznie: 90 pipsów w 30 sekund. Dlaczego warto znać zdanie innych?
Mianowicie ilekroć mówimy o pozycji długiej mamy na myśli kupno danego instrumentu (gdy kupujemy funty za jeny otwieramy pozycję długą na GBPJPY), zaś o pozycji krótkiej mówimy, gdy sprzedajemy dany walor (sprzedaż euro za dolary będzie pozycją krótką na EURUSD). Na rynku wyróżniamy cztery podstawowe rodzaje zleceń oczekujących, którymi są:
- buy limit (kupno z limitem ceny) – wystawiamy takie zlecenie, gdy chcemy nabyć dany instrument po cenie niższej niż obecnie
- sell limit (sprzedaż z limitem ceny) – wystawiamy takie zlecenie, gdy chcemy sprzedaż dany instrument po cenie wyższej niż obecnie
- buy stop (kupno na stopie) – ten rodzaj zlecenie używamy sądząc, że kiedy rynek osiągnie poziom X to będzie dalej podążał w tym kierunku, w tym przypadku w górę
- sell stop (sprzedaż na stopie) – analogicznie do tego zlecenia używamy sądząc, że kiedy rynek osiągnie poziom X to będzie dalej podążał w tym kierunku, w tym przypadku w dół
Oczywiście prócz zleceń oczekujących możemy zawierać transakcję po bieżącej cenie rynkowej, taki typ zleceń nazywamy egzekucją natychmiastową, gdyż nasza pozycja otwierana jest zaraz po kliknięciu klawisza myszki. Przy każdym rodzaju zlecenia możemy dodawać opcjonalne funkcje, głównymi z nich są:
- stop loss (cięcie strat*) – ustalany poziom, którego osiągnięcie kasuje naszą pozycję z rynku, służy do ochrony przed nadmierną stratą w przypadku, gdy nie możemy na bieżąco śledzić notowań
- take profit (realizacja zysku) – zlecenie to oznacza poziom, przy którym chcemy zamknąć pozycję z zyskiem
- trailing stop (podążający stop) – jest to zmodyfikowane zlecenie zwykłego stop lossa, z tą różnicą, że “podąża” on za ceną. Najlepszą metodą zrozumienia jego działania będzie jak zwykle posłużenie się przykładem: w przypadku gdy mamy pozycję długą na EURUSD po cenie 1,1350 i chcemy zaryzykować maksymalnie 50 pipsów to możemy postawić zlecenie stop loss na 1,1300 jak i trailing stop na 1,1300 – gdzie jest różnica? “Zwykły” stop loss pozostaje na niezmienionym poziomie wraz ze zmieniającą się ceną, natomiast trailing stop będzie zawsze poruszał się za pozycją, która powiększa zysk (w naszym przypadku za rosnącym EURUSD) zawsze z zachowaniem minimalnej odległości (w naszym przykładzie jest to 50 pipsów). Jeśli cena urośnie do 1,1400 to trailing stop automatycznie przestawi się na 1,1350 – tym samym osiągnęliśmy próg rentowności naszej transakcji (w najgorszym razie wyjdziemy na przysłowiowe zero – nie wliczając kosztów finansowych). Gdyby cena zaczęła spadać trailing stop będzie wciąż tkwił na niezmienionym pułapie.
Co to takiego lot i jak liczymy wartość pipsa?
Fraza “pips” jest już Wam znana, gdyż wspominałem już o niej przy okazji poprzednich treści. Dla przypomnienia jest to czwarte miejsce po przecinku w cenie kwotowanej pary. Wyjątkiem są pary z japońskim jenem (JPY), gdyż notowane są one z dwoma miejscami po przecinku (np. USDJPY, GBPJPY), wówczas pipsem nazwiemy właśnie drugą z nich. Składając zlecenie jego wielkość musi być określona w tak zwanych lotach, czyli umownej jednostce stosowanej na rynku Forex. To właśnie od wielkości lota zależy jak dużo “będzie ważył” nasz pips. I tak wielkość lota ma następujące nominały i odpowiadające im wartości jednego pipsa:
- 1 lot – 100 000 [jednostek] waluty bazowej (pierwszej w parze), czyli otwierając pozycję długą o wielkości 1 lota zawieramy kontrakt kupna 100 000 jednostek waluty bazowej. W tym przypadku 1 pips wart jest 10 [jednostek] waluty kwotowanej (drugiej w parze). Dla przykładu: otwieramy pozycję długą o wielkości 1 lota na EURUSD (innymi słowy kupujemy kontrakt o wartości 100 000 EUR), wówczas zmiana o 1 pips będzie oznaczała zmianę wartości pozycji +/- 10 USD
- 0,1 lota – 10 000 [jednostek] waluty bazowej, jest to tzw. mini lot, gdzie wartość jednego pipsa wynosi 1 [jednostkę] waluty kwotowanej
- 0,01 lota – 1 000 [jednostek] waluty bazowej, tutaj mamy do czynienia z tzw. mikro lotem (nie każdy broker oferuje obrót mikro lotami), a wartość jednego pipsa wynosi tylko 0,1 [jednostki] waluty kwotowanej
Rolowanie kontraktu, czyli po co komu punkty SWAP
Kolejną kwestią niezbędną do zapoznania przed rozpoczęciem gry na rynku walutowym jest pojęcie rolowania i punktów SWAP. Proces rolowania kontraktu walutowego jest spowodowany różnicą w rynkowych stopach procentowych obowiązujących w dwóch krajach (stopy na rynku międzybankowym), różnicę tę nazywamy dysparytetem stóp procentowych. Skąd się bierze taki zabieg? Zawierając pozycję długą (kupno pary) czy krótką (sprzedaż pary) po prostu kupujemy jedne pieniądze za drugie. Innymi słowy obracamy walutami o różnych stopach procentowych i tym samym w celu zniwelowania tego wpływu na rentowność naszej pozycji stosuje się tzw. punkty SWAP. Punkty te, które są efektem rolowania kontraktu są tym mniejsze im mniejsza różnica w stopach, wówczas koszt takiego procesu będzie w bardzo niewielkim stopniu partycypował w wartości naszej pozycji.
Polecam: Otwórz konto HFT Brokers i odbierz na start iPhone 6S
Jednak wraz ze wzrostem dysparytetu stóp ilość punktów SWAP rośnie. Należności w postaci dopisania punktów SWAP do otwartej pozycji są regulowane wraz z zamknięciem każdego dnia handlowego około północy (w zależności od brokera). W przypadku zamknięcia piątkowego punkty te naliczane są wraz z poniedziałkowym otwarciem za trzy poprzednie dni (piątek, sobota, niedziela). Punkty są najczęściej zamieniane na walutę, w której mamy otwarty rachunek brokerski i są uwzględniane w wyniku naszej pozycji walutowej (w przypadku dodatnich punktów zysk na pozycji jest powiększany i odwrotnie kiedy punkty są ujemne to odpowiednia wartość obciąża naszą pozycję). Wyliczenie wielkości gotówkowej najczęściej mamy podane w tabeli, którą oferuje dany broker – poniższej przykładowa tabela punktów SWAP.
Przykładowo, otwierając pozycję długą na USDPLN z każdym kończącym się dniem handlowym od pozycji o wielkości 1 lota odejmowana jest suma 28,89 PLN. Tożsamy rynek tyle, że z pozycją krótką przyniesie nam dodatkowy profit w postaci 2,92 PLN do każdego otwartego lota. Od razu rodzi się pytanie, dlaczego kupując USD za PLN (pozycja długa) od naszego rachunku odejmowana jest pewna wartości, a przecież stopy w Polsce są na wyższym poziomie niż w USA?
Sprawdź również: Odbierz ekskluzywne czasopismo branżowe FxMag ZA DARMO!
Dodatnie punkty SWAP mamy dla walut o wyższej rynkowej stopie procentowej (w naszym przypadku PLN), gdyż dochody z posiadania tejże waluty będą mniejsze w przyszłości, inaczej mówiąc w przyszłości stopy będą spadać. Z kolei punkty ujemne mamy dla walut o niższej stopie rynkowej (w naszym przypadku USD), gdyż rentowność tej waluty będzie rosła w przyszłości. Tak jak pisałem na wstępie, wielkości punktów SWAP uzależnione są od rynkowych stóp procentowych, stąd logicznym jest, że tabele te muszą być aktualizowane, gdyż stopy na rynku międzybankowym są rzecz jasna zmienne.
Każdy broker aktualizuje tabelę naliczanych punktów SWAP wraz z otwarciem każdego nowego tygodnia handlowego. A jeśli nie SWAP to co? Co prawda znacząca większość brokerów stosuje właśnie punkty SWAP by zrównoważyć efekt rolowania kontraktu, aczkolwiek zdarzają się brokerzy, którzy nie stosują takich praktyk – radzą sobie oni jednak w inny sposób. Mianowicie zamiast uwzględniać zysk/stratę wynikającą z punktów SWAP zmieniają oni poziom naszej uprzednio otwartej pozycji, w taki sposób implementują efekt rolowania bez użycia punktów SWAP.
Typy wykresów, czyli wstęp do analizy technicznej
Podstawą do nauki analizy technicznej jest znajomość różnego rodzaju typów wykresów, których wbrew pozorom jest całkiem sporo. Do podstawowych typów wykresów zaliczamy: liniowy, świecowy, haczykowy (OHLC). Wykresu liniowemu nikomu raczej nie trzeba tłumaczyć, na pierwszy rzut oka może wydawać się on najprostszy i najbardziej czytelny, jednak po pewnym czasie zacznie nam brakować pewnych danych, które znajdziemy w dwóch innych typach wykresów.
W zasadzie wykres typu świecowego i OHLC merytorycznie nie różnią się od siebie niczym. Obydwa pokazują tożsame informacje, który próżno szukać na prostym wykresie liniowym. Jedyną różnicą jest tutaj prezentacja wizualna. W przypadku wykresu OHLC mamy do czynienia z tzw. haczykami, które określają nam cztery rodzaje cen na danym interwale czasowym: O – open (otwarcie), H – high (cena maksymalna), L – low (cena minimalna), C – close (zamknięcie). Jeszcze lepiej zobrazuje to poniższa grafika. 
Z kolei wykres świecowy tak jak pisałem, zawiera dokładnie te same informacje, które jednak prezentowane są za pomocą tzw. świeczek. Ten rodzaj wykresu jest najczęściej wykorzystywanym w handlu na rynku Forex zarówno w Europie, Azji jak i USA. Ten typ wykresu składa się z dwóch rodzajów świec: czarnej (oznacza, że cena zamknięcia jest niższa niż otwarcia) oraz białej (tutaj cena zamknięcia jest wyższa od ceny otwarcia). W efekcie czego powstają świece zbudowane z korpusów i górnych oraz dolnych cieni. 
Polub stronę InsiderFX na Facebook’u i otrzymaj powiadomienie o kolejnych wpisach z tej serii!
*W przypadku, gdy stop loss zostaje przestawiony w poziom zysku, wówczas de facto zlecenie to nie oznacza cięcia strat, inkasowanie zysku.