Letni sen na złocie zaczął się praktycznie dzień po referendum w Wielkiej Brytanii, od tego czasu ceny kruszcu poruszają się w konsolidacji. Niemniej, z racji tego, że okres wakacyjny mamy już za sobą, również i na złocie może wkrótce zawitać zmienność.
Na wstępie chciałbym dodać, że z punktu widzenia fundamentalnego w dłuższym terminie wciąż uważam, że inwestycja w żółty metal jest warta uwagi. Więcej na ten temat pisałem przy okazji ostatniej analizy raportu Światowej Rady Złoty. Z drugiej strony w krótkim okresie sytuacja zaczyna sprzyjać powoli spadkom. Co takiego sprzyjała potencjalnemu ruchowi na południe?
Sprawdź: Inwestuj na najnowszej platformie handlowej dostępnej na rynku!
Przede wszystkim rynek obligacji USA i silna korelacja ich rentowności z ceną złota. W ostatnim czasie rentowności amerykańskich obligacji poszybowały zdecydowanie w górę, przez co zwiększyły koszt alternatywny utrzymywania żółtego metalu, powodując jednocześnie większą przestrzeń do spadków cen złota. Spoglądając na wykres poniżej widać wyraźną dywergencję, która może zostać domknięta poprzez spadek cen złota i/lub wzrost cen obligacji (spadek rentowności).
Jak widać ceny żółtego metalu już trzykrotnie próbowały złamać wsparcie w rejonie 1310$. Niemniej jednak za każdym razem z punktu widzenia rentowności obligacji ruch ten nie był uzasadniony. Tym razem jest inaczej. Niebieska linia wskazuje na poziom 1260/70$ za uncję, co daję spore pole do popisu dla niedźwiedzi.
Drugim powodem, dla którego ceny złota mogą niebawem zaliczyć korektę jest to, co z fizycznym kruszcem robią fundusze ETF, a konkretnie fundusz SPDR, z którego inwestorzy wyciągnęli na przestrzeni ostatniego tygodnia 698 mln USD. To sprawiło, że aktywa utrzymywane przez SPDR spadły do najniższego poziomu od czerwca. Poza tym warto wskazać to, że pozycje długie na złocie utrzymują się rekordowo wysoko. W tygodniu zakończonym 6 września ilość longów na rynku kontraktów futures i opcji wzrosła aż o 17%, największy przyrost od połowy czerwca.
Skąd wynika wycofywanie się inwestorów z rynku złota? Oczywiście rosnące szanse na podwyżkę stóp przez FED. O ile wrześniowe prawdopodobieństwo wynosi obecnie zaledwie 18% (niektórzy sądzą, że jest ono zdecydowanie zaniżone – BNP Paribas), o tyle to samo prawdopodobieństwo na koniec roku wzrosło do 50%. Tym samym inwestorzy postanowili zainkasować zyski.
Zobacz: Odbierz profesjonalny pakiet szkoleń HFT Brokers i zacznij tradować!
Z drugiej strony trzeba wiedzieć, że wraz z tak niskim wycenianiem możliwej podwyżki we wrześniu rozczarowania raczej nie będzie (jeśli FED nie zmieni stóp). Oczywiście ważne będą również projekcje samej stopy funduszy federalnych na przyszłość, jednak summa summarum posiedzenie FED kładzie zdecydowanie większą presję na spadek cen złota/wzrost dolara. Trzeba także zauważyć, że niektórzy członkowie FED wciąż naciskają na konieczność podwyżek jak szef oddziału FED z Bostonu Eric Rosengren, który w ostatnich miesiącach zmienił swoje stanowisko, a w zeszły piątek ostrzegł, iż zbyt długie zwlekanie z podwyżką grozi przegrzaniem gospodarki.
Od strony technicznej wciąż czekamy na przełamanie kluczowego wsparcia na 1300$. Poziom ten zbiega się także ze zniesieniem 23,6% ruchu wzrostowego rozpoczętego w grudniu zeszłego roku. Pokonanie tego pułapu powinno otworzyć drogę nawet na zniżkę w kierunku 1250$ (choć nieco wyżej również mieszczą się lokalne wsparcia).
Większe wzrosty moglibyśmy ujrzeć, gdyby notowania kruszcu zdołały pokonać spadkową linię trendową. Niemniej taki scenariusz wymagałby zdecydowanego ruchu na obligacjach (spadek rentowności), który mógłby zostać wywołany, jeśli FED dałby do zrozumienia, iż podwyżka w tym roku stoi pod poważnym znakiem zapytania. Czy to jest możliwe? Wszystko jest możliwe, niemniej nie wydaje się to prawdopodobny scenariusz, gdyż FED z pewnością utrzyma pogląd, iż grudzień jest “bardzo żywy”, pozostawiając stopy w środę na niezmienionym poziomie – bazowy scenariusz.