Tajemnicą Poliszynela jest to, dlaczego OPEC nie może, czy też nie chce ogłosić jakichkolwiek wielkości limitów produkcyjnych? Ustalając je rynek z pewnością zareagowałby wzrostowo, zatem krótkoterminowo cel byłby osiągnięty. Dlaczego nie ma większego znaczenie, co kartel dzisiaj ustali?
Zobacz: Czy już czas na kupno złota?
Biorąc pod uwagę siłę “przestrzegania” ustalonych kwot produkcyjnych można powiedzieć, że OPEC bagatelizuje to jak tylko może i w zasadzie nie mają one większego, fundamentalnego znaczenia w przyszłości. Wszak tylko w długim terminie, przestrzegając tych zasad i ustalonych norm można uzyskać bardziej trwały efekt. Bez tego nie ma szans, by ceny ropy mocniej odbiły. W ten sposób oszukuje się rynek ad-hoc, ale nie w długim okresie.
Jak widać na powyższej grafice w zasadzie wszystkie państwa w mniejszym, bądź większym stopniu przekraczały ustalone między sobą limity. Jaki z tego wniosek? Cokolwiek nie ogłosi dzisiaj OPEC, nie może być to brane przez rynek poważnie. Oczywiście krótkoterminowi spekulanci za przeproszeniem mają to gdzieś, liczy się tylko “tu i teraz”, stąd w ujęciu dziennym zmienność na ropie będzie zapewne spora. Niemniej idąc dalej niezwykle ważnym będzie to, czy kartel jest na tyle zdeterminowany, by przestrzegać ustalonych norm.
Sprawdź: Monitor rynku surowcowego – „Deal or not deal”?
Zatem “sufit”, o którym mówi się jest bardzo elastyczny i w zasadzie nic nie stoi na przeszkodzie, by go systematycznie naruszać, powodując przy tym frustrację innych uczestników rynku. Prawdę mówiąc coraz częściej przychodzi mi do głowy myśl, że półroczne posiedzenia kartelu mają na zasadzie tylko zmącić rynek ropy, nie doprowadzając do żadnego konstruktywnego wniosku.
Z drugiej strony osiągnięcie jakiegokolwiek porozumienia wydaje się coraz bardziej odległe. W taki przypadku nie można wykluczyć gwałtowne spadku cen ropy, gdyż ryzyko przekraczania niezmienionego poziomu produkcji wciąż pozostanie, zaś potencjalne naruszenia liczone byłyby od wyższej bazy, co jeszcze bardziej zaszkodzi światowemu rynkowi ropy.
Prócz tego należy nadmienić wczorajsze słowa irańskiego ministra ds. ropy, który sądzi, iż jego kraje nie jest przygotowany na ograniczenia podaży ropy, gdyż wciąż zwiększa eksport po kilku latach obowiązujących sankcji. Z kolei przedstawiciele Arabii Saudyjskiej gotowi są z całą surowością odrzucić jakiekolwiek porozumienie, jeśli wszystkie kraje OPEC (z wyjątkiem Libii i Nigerii, co było już ustalone w Algierze przed dwoma miesiącami) nie będą partycypować w cięciu ilości produkcyjnych.