Pomimo nowych rekordów na amerykańskiej giełdzie na polskim parkiecie zdecydowanie brakło kupujących podczas dzisiejszej sesji, w rezultacie indeks skupiający dwadzieścia największych spółek stracił niemalże 2%, gdzie największymi winowajcami były spółki surowcowe (PKN Orlen, Lotos czy KGHM) oraz dwa banki Alior i mBank. Na przyzwoitym plusie dzień zakończyły jedynie notowania Eurocash, choć zdecydowana poprawa nadeszła dopiero na krótko przed zamknięciem handlu. Przypomnijmy, że wzrosty za oceanem napędzane były przede wszystkim przez przegłosowanie projektu ustawy podatkowej przez Komisję Senacką, która to decyzja otwiera drogę do głosowania w Senacie już jutro. Jeśli obydwie izby Kongresu (Senat oraz Izba Reprezentantów) dojdą do konsensusu i stworzą wspólną wersję ustawy zmieniającej system podatkowy za oceanem, wówczas możliwe będzie przedłożenie dokumentu do prezydenckiego podpisu.
RPP pozostaje nieugięta pomimo wyższej inflacji
Tymczasem, mając na uwadze nieuchronnie zbliżający się koniec roku i zwyczajowy rajd Świętego Mikołaja (wzrosty w końcówce roku) można zastanawiać się, czy świetne dane makroekonomiczne, jakie płyną z polskiej gospodarki nieprzerwanie od kilku miesięcy, będą w stanie wspomóc notowania rodzimych indeksów. Zważywszy na fakt, że już jutro opublikowane zostaną szczegóły dotyczące wzrostu gospodarczego w trzecim kwartale, warto spojrzeć jak dynamika polskiego PKB korelowała w przeszłości z indeksem WIG20. Przypomnijmy, że wstępny odczyt GUS pokazał wzrost produktu krajowego brutto o 4,7% r/r w minionym kwartale (niewyrównany sezonowo). Najważniejszą kwestią wydaje się udział, a przede wszystkim dynamika inwestycji, które do tej pory pozostawały stłumione (przede wszystkim inwestycje sektora prywatnego). Aczkolwiek, bazując na paczce danych makroekonomicznych z ostatnich miesięcy można estymować, że inwestycje odbiły nawet powyżej 5% r/r. Niemniej jak wzrost gospodarczy przekłada się na to, co dzieje się na indeksie WIG20?
Na wykresie powyżej zestawiona została dynamika polskiego PKB z indeksem dwudziestu największych spółek, która zdaje się wciąż dawać jeszcze pewną przestrzeń do kontynuacji wzrostów na WIG20. Jeśli GUS potwierdzi dane za trzeci kwartał (4,7% r/r) wówczas odpowiadałoby to okolicy 2800 punktów na indeksie giełdowym, poziom do którego wciąż jeszcze dość daleka droga. Zakładając, że dynamika wzrostu pozostanie w okolicy 4% lub nieco powyżej w najbliższych kwartałach wydaje się, że uzasadnionym byłoby ujrzenie sporo wyższych pułapów na polskiej giełdzie. Niemniej jednak jak to zwykle bywa trzeba brać pod uwagę wiele ryzyk począwszy od tych wewnątrzkrajowych, jak i zewnętrznych.
Indeksy PMI dobrze wróżą strefie euro oraz Polsce
Do tej pierwszej grupy z pewnością możemy zaliczyć coraz większą presję płacową oraz związaną z tym inflację kosztową, która do tej pory nie została jeszcze mocniej przekierowana na konsumentów. Takie środowisko może wywierać nacisk na marże, a przez to na wyniki poszczególnych spółek. W rezultacie może okazać się, że bicie rynkowych oczekiwań, a nawet poprawa wyników w ujęciu rocznym może nie być taka oczywista. Z kolei wśród egzogenicznych ryzyk można z pewnością wymienić zachowanie przede wszystkim giełd w USA, ale i w Chinach. Te pierwsze biją nowe rekordy, napędzane w ostatnim czasie kwestiami związanymi z reformą podatkową, tymczasem chińskie akcje łapią w ostatnim czasie lekką zadyszkę po informacjach, iż władze nie będą już w tak dosadny sposób wspierać wzrostów.
Przy okazji analizy danych makroekonomicznych warto wspomnieć o wczorajszym raporcie Ministerstwa Finansów, który pokazał nadwyżkę budżetu centralnego na poziomie 2,67 mld zł po dziesięciu miesiącach roku. Taki wynik budżetowy jest efektem zarówno niższych wydatków jak i zdecydowanie wyższych dochodów podatkowych. Warto zauważyć, że po październiku skumulowana wartość dochodów z tytułu podatku VAT już przekroczyła wartości z ostatnich kilku lat. Z jednej strony jest to niewątpliwie efekt lepszej koniunktury w Polsce, ale i całej Europie. Z drugiej jednak strony środki zaimplementowane przez MF z pewnością odegrały znaczącą rolę. O ile deficyt budżetowy jest pewny na koniec roku (głównie to grudzień pokazuje zdecydowany spadek bilansu budżetowego), o tyle na pewno będzie to wartość znacznie mniejsza niż przyjęte w ustawie -59,3 mld zł. Na koniec tego wątku wspomnieć należy, że całkowity deficyt sektora publicznego składa się nie tylko z sektora centralnego, ale i również z sektora lokalnego i ubezpieczeń społecznych.
Technicznie notowania kontraktów CFD na indeks WIG20 również mogą wyglądać zachęcająco z punktu widzenia strony kupujących, gdyż cena w dalszym ciągu utrzymuje się powyżej krytycznego wsparcia w postaci poziomu 2420 punktów, wspieranego dodatkowo przez dolne ograniczenie kanału trendowego. Jeśli na interwale tygodniowym pojawiłaby się popytowa formacja świecowa mógłby to być znak do ruchu w kierunku ostatnich szczytów na 2550 punktów. Z kolei przebicie tego poziomu umożliwiłoby atak na kolejny opór w rejonie 2640 punktów, poziom wzmocniony również przez górne ograniczenie kanału trendowego. Wyjście cena powyżej obydwu wyżej wymienionych poziomów mogłoby zaowocować próbą dojścia w kierunku szczytów z połowy 2011 roku w obrębie 2940 punktów, niemniej jednak scenariusz ten będzie można zacząć rozpatrywać, jeśli kupujący uporają się z najbliższymi przeszkodami.