[EDUKACJA] Analiza techniczna od podstaw (część 1) - InsiderFX

Poznaliśmy już najważniejsze kwestie teoretyczne związane z funkcjonowaniem rynku Forex, które są niezbędne do postawienia kolejnego kroku w poznawaniu najbardziej płynnego rynku na świecie. Dzisiaj skupimy się na analizie technicznej, czyli jednej z najpopularniejszych metod w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych zarówno tych długo jak i krótkookresowych. Poprzednie wpisy:

Założenia analizy technicznej

Analiza techniczna opiera się o trzy podstawowe założenia, o których powinna wiedzieć każda osoba stosująca tę metodę. Do założeń tych należą:

rynek dyskontuje wszystko – punkt ten zakłada, że bieżąca cena rynkowa danego instrumentu finansowego uwzględnia wszystkie dostępne na dany moment informacje rynkowe, innymi słowy mówimy, że cena waloru dyskontuje na bieżąco napływające wiadomości stricte finansowe, ale również i te o podłożu politycznym,
ceny podlegają trendom – w tym założeniu z kolei mówimy o trzech możliwych trendach występujących na dowolnym rynku, jest to trend wzrostowy, spadkowy i horyzontalny (boczny). Możemy tutaj również mówić o dwóch procesach: dystrybucji i akumulacji. Obydwa charakteryzują się najczęściej dużymi wolumenami obrotu, co może oznaczać odwrócenie dotychczasowego trendu. W przypadku dystrybucji mówimy, że dany walor przechodzi w tzw. “słabe ręce”. Inaczej mówiąc gracze posiadający bardziej poufną informację rynkową zaczynają dostrzegać przewartościowanie danego instrumentu i sprzedają go. Proces dystrybucji rozpoczyna zazwyczaj trend spadkowy. Z kolei w przypadku akumulacji mamy odwrotną sytuację. Walor przechodzi w tzw. “silne ręce”, gdyż osoby posiadające bardziej poufne informacje zaczynają dostrzegać niedoszacowanie ceny. Proces ten rozpoczyna zaś najczęściej trend wzrostowy.
historia lubi się powtarzać – ostatnie założenie można powiedzieć, że jest jednym z najważniejszych fundamentów analizy technicznej, gdyż metoda ta polega na prognozowaniu przyszłych ruchów cen instrumentów na podstawie wykresu z przeszłości. Zakładamy tutaj, że uczestnicy danego rynku co jakiś czas powtarzają swoje zachowanie, stąd możliwe jest przewidzenie przyszłych ruchów. Metodami analizy technicznej są m.in. price action, oscylatory, strefy popytu i podaży. Poszczególne techniki będą omówione w dalszej części poradnika.

Polecam: Odbierz ekskluzywne czasopismo branżowe FxMag ZA DARMO!

Podstawowe pojęcia analizy technicznej

Wsparcie – jest to pewien poziom cenowy, przy którym obserwujemy większą aktywność kupujących, zatem w miejscu tym cena instrumentu najczęściej przestaje spadać, co jest jednocześnie dobrym momentem kupna.
Opór – pojęcie odwrotne do wsparcia, to poziom gdzie większą aktywność wykazują sprzedający. Wówczas popyt nie ma wystarczającej siły by przełamać dany poziom cenowy (opór), więc najczęściej mamy cofnięcie i ograniczenie wzrostów. Oczywiście należy pamiętać, że zarówno wsparcia jak i opory mogą być przełamywane, wówczas możemy obserwować większą dynamikę ruchów z uwagi na zlecenie obronne (stop loss) umieszczane powyżej lub poniżej wsparć i oporów (w zależności czy mamy otwartą pozycję krótką czy długą).
Formacja świecowa – jest to układ świec japońskich (jednej lub kilku), które tworzą potencjalną formację mogącą prowadzić do zmiany kierunku ceny.
Formacja liniowa – w przypadku formacji liniowych mamy do czynienia z wieloma (kilkanaście, kilkadziesiąt) świecami, które po połączeniu liniami tworzą określone struktury.
Linia trendowa – jest to linia wyznaczona na podstawie lokalnych minimów (w przypadku trendu wzrostowego) lub maksimów (kiedy mamy do czynienia z trendem spadkowym).
Kanał trendowy – są to dwie równoległe linie trendowe, które razem tworzą kanał, wewnątrz którego cena porusza się respektując najczęściej jego górne i dolne ograniczenie. Najpopularniejsze typy formacji liniowych, świecowych, a także zastosowanie linii trendowej i kanały trendowego omówimy przy okazji prezentacji metod analizy technicznej.
Obszar wykupienia – poziom, ponad którym popyt ma coraz mniejszą siłę, w obszarach tych mamy najczęściej odwrócenie trendu wzrostowego w kierunku spadków.
Obszar wyprzedania – jest to odwrotne miejsce niż wykupienie, występuje na lokalnych minimach danego instrumentu. W tym przypadku to podaż traci impet, stąd też rośnie szansa zakończenia spadków. Obszary wykupienia i wyprzedania używane są przy okazji stosowania metody analizy technicznej opartej na wskaźnikach.

Najpopularniejsze formacje świecowe

Szpulka – świeca o dość małym korpusie, ale ze stosunkowo długim górnym i dolnym cieniem. Uformowanie się takiej formacji może oznaczać, że rynek powoli wytraca impet, a cienie świecy mogą stać się wsparciem lub oporem. Doji – jest to jedna z najbardziej charakterystycznych formacji ze względu na specyficzną budowę. Świeca typy doji najczęściej nie ma w ogóle korpusu, co oznacza, że cena zamknięcia jest tożsama lub bliska cenie otwarcia. Lecz wysokie górne i dolne cienie świadczą o próbie ataku na wyższe lub niższe pułapy cenowe. Świeca tego typu świadczy więc o niezdecydowaniu rynku, lecz ważne jest również miejsce jej wystąpienia. Przykładowo wystąpienie nagrobka doji na lokalnym szczycie będzie miało większe znaczenie niż wystąpienie tej formacji na dość przypadkowym poziomie. Młot – świeca ta ma największe znaczenie jeśli występuje przy stosunkowo długo trwającym trendzie spadkowym. Istotność formacji wzmaga również fakt, gdy dolny cień znajdzie się poniżej występującego wsparcia. Będzie to oznaczało, że podaż nie miała wystarczająco siły by zejść niżej, co jednocześnie zwiększy prawdopodobieństwo wzrostu. Odwrócony młot – jest to jak sama nazwa mówi inwersja poprzedniej formacji. Występuje ona również po trwającym pewien czas trendzie spadkowym. Im dłuższy trend zniżkowy tym większe prawdopodobieństwo odwrotu. Kształt świecy pokazuje nam, iż popyt w coraz większym stopniu dochodzi do głosu, lecz tym razem (podczas interwału czasowego odpowiadającemu jednej świecy) podaż była górą. Zamknięcie się kolejnej świeczki powyżej odwróconego młota stanowi najczęściej sygnał kupna. Wisielec – ta struktura ma ważność, gdy występuje po relatywnie długo trwającym trendzie wzrostowym. Kształt jest podobny jak w przypadku formacji młota (różni się jednak innym miejscem występowania). Dolny cień oznacza, że podaż zaczyna coraz śmielsze ataki. Zamknięcie kolejnej świecy poniżej wisielca oznacza potwierdzenie formacji. Spadająca gwiazda – kształt formacji (tożsamy jak odwrócony młot) od razu tłumaczy jej nazwę, górny cień świadczy o braku siły popytu powyżej danego poziomu cenowego. Oczywiście jak wszędzie również i w tym przypadku należy poczekać na potwierdzenie formacji poprzez zamknięcie kolejnej świecy poniżej spadającej gwiazdy. Zasłona ciemnej chmury – formacja składająca się z dwóch świec, przy czym druga z nich jest wyższa korpusem od pierwszej, jednak cena nie ma na tyle siły by zamknąć się powyżej pierwszej świeczki. By formacja była istotna druga świeca powinna zamknąć się poniżej 50% korpusu pierwszej. Przenikanie – formacja odwrotna do zasłony ciemnej chmury występująca po dość długotrwałych spadkach. Druga świeca, która zamyka się powyżej 50% korpusu pierwszej świadczy o tym, że popyt jest coraz silniejszy. Objęcie hossy – druga świeca formacji najczęściej obejmuje pierwszą (wraz z cieniami), jednak czasami korpusy obu świec są sobie równe, wówczas również możemy mówić o formacji objęcia hossy. Jest to stosunkowo silna struktura, która świadczy o powrocie popytu na dany rynek. Objęcie bessy – jest odwróconą formacją objęcie bessy, która występuje na lokalnych szczytach. Druga podażowa świeca pokazuje rosnącą siłę strony sprzedającej, co może być sygnałem do zajęcia pozycji krótkiej. Harami – formacja ta może pojawiać się zarówno w trendzie wzrostowym jak i spadkowym, a najważniejsze jest jej położenie na tle całego wykresu. Również i w tym przypadku potwierdzeniem formacji będzie zamknięcie kolejnej (trzeciej) świecy powyżej (kupno) lub poniżej (sprzedaż) harami. Gwiazda poranna – trzyświecowa formacja występujące po pewnym okresie trwania trendu spadkowego i zwiastuje zmianę trendu. Po pierwszej podażowej świecy w drugim okresie popyt zaczyna w coraz większym stopniu przejmować kontrolę w efekcie czego mamy świecę z małym korpusem (lub jego brak), a kolejna wzrostowa świeca potwierdza siłę strony kupującej.

Gwiazda wieczorna – odwrotna formacja do gwiazdy porannej, która występuje w trendzie wzrostowym i świadczyć może o słabnącej sile popytu. Trzecia świeca spadkowa najczęściej potwierdza zmianę trendu. Luka cenowa – jest to miejsce, w którym nie zawarto żadnej transakcji. Luki cenowe (spadkowe lub wzrostowe) stanowią późniejsze wsparcia i opory dla ceny tworząc strefy wsparcia i oporu, o czym szerzej w metodach analizy technicznej. Zniesienie 50% świecy – w przypadku, gdy mamy do czynienia ze świecą o dużym cieniu (niezależnie od koloru) pewnym poziomem wsparcia bądź oporu może być połowa tegoż korpusu. Istotność poziomu 50% jest podobna jak w przypadku zastosowaniu metody Fibonacciego. W przyszłym tygodniu (środa) ciąg dalszy wpisu dotyczącego analizy technicznej, w którym przedstawione zostaną najważniejsze formacje liniowe oraz metody stosowania analizy technicznej w praktyce.