Ceny ropy naftowej odbijają dzisiaj znacznie po informacjach odnośnie do planowanego spotkania członków OPEC i tych spoza kartelu w Katarze dnia 17 kwietnia. Spotkanie nakierowane jest oczywiście na sfinalizowanie umowy dotyczącej zamrożenia produkcji surowca.
Zobacz także: Inwestuj bez ryzyka. Otwórz konto i odbierz 30$ na start
Od rana ceny ropy nie były otrzymały więc świeżego paliwa do wzrostów po dwóch dniach solidnej korekty. Niemniej przełomowych ruchem w tej kwestii okazały się stwierdzenia płynące z Iranu, iż kraj jest także potwierdził uczestnictwo na posiedzeniu w połowie przyszłego miesiąca. W świetle ostatnich niechęci Iranu do zamrożenia produkcji i słów, iż mogliby to zrobić, jeśli eksport sięgnął by 4mb/d (słowa te ciążyły ropie na początku tygodnia) dzisiejsza wiadomość została przyjęta z wielką ulgą. Daje to oczywiście nadzieje na możliwe rozstrzygnięcia w Katarze, lecz z drugiej strony póki co jeszcze niczego nie przesądza. Na tę chwilę swój udział potwierdziło 15 państw OPEC oraz 5 spoza kartelu.
Czynnikami wspierającymi cenę w ostatnich dniach jak i również tygodniach jest zmniejszenie produkcji ropy w Nigerii oraz Iraku, czy też kontynuacja spadku w liczbie aktywnych wież wiertniczych w USA. To z kolei przekłada się na topniejącą produkcję amerykańskiej ropy, zaś inwestorzy zdają się dostrzegać w tym zalążek do większego ruchu. Takowy z pewnością pomógłby wspiąć się cenie na jeszcze wyższe poziomy. Jak widać na powyższym wykresie tempo wzrostu zapasów surowca według danych przygotowywanych przez API również zwalania, będąc byczym sygnałem (dzisiejsze dane rządowe także pokazały niższy od oczekiwanej wartości przyrost zapasów).
Zobacz także: Czy cena ropy osiągnęła już dno?
Poza tym, wracają poniekąd do dzisiejszego tematu przewodniego jakim jest planowane na kwiecień zebranie członków OPEC oraz tych spoza OPEC, kluczowym pytaniem wydaje się być to jak szybko podaż ropy z łupków będzie wracała na rynek, jeśli w dniu 17 kwietnia uda się wypracować pewien konsensus, który mógłby pchnąć cenę ropy na wyższe poziomy. Między innymi ze strony amerykańskich łupków należy doszukiwać się swoistego “sufitu” dla odbicia cen czarnego złota. Kwestie te poruszałem szczegółowo przy okazji ostatniego raportu fundamentalnego traktującego o ropie.
Z drugiej strony jak ważny jest konsensus świadczy wykres poniżej, który pokazuje prognozowaną zmianę produkcji w milionach baryłek dziennie do końca roku. Na pierwszy rzut oka widać, że Iran zdaje się ignorować wszelkie obostrzenia, czując się niejako jak tygrys wypuszczony z klatki (po zniesieniu sankcji) i chcąc jak najszybciej dogonić konkurencję. Zatem nawet pomimo wysiłków ze strony państw spoza kartelu ciężko będzie wskórać coś więcej bez zdecydowanego udziału OPEC. Zaś w chwili obecnej kluczowym faktem wydaje się Iran i jego przekonanie, iż w dłuższej perspektywie decyzja o zamrożeniu produkcji wyjdzie na dobre wszystkim głównym eksporterom surowca.
Zobacz także: Rekordowy eksport kukurydzy z Brazylii
Tak więc na ten moment kwestią numer jeden, pod którą może grać rynek w najbliższych dniach to spotkanie w Katarze. Jeśli de facto udałoby się “ugrać” pewną umowę, wówczas od spekulacji przeszlibyśmy do czynów. To w połączeniu z zakładaną kontynuacją spadków produkcji w USA oraz topniejącej liczby aktywnych wież na polach z ropą mogłoby doprowadzić cenę do zakładanego poziomu z publikowanego raportu w rejonie 50-60$. Fundamentalnie poziom ten może okazać się nowym pułapem równowagi.
Od strony technicznej notowania nie zdołały ostatnio pokonać oporu w rejonie 38,5$, niemniej ruch spadkowy również zdaje się być przy ukończeniu. Tym samym powyższy poziom będzie kluczowy przed dalszą, potencjalną kontynuacją wzrostów. Warto również dostrzec, że tuż nad 38,5$ rozciąga się zniesienie 50% ruchu spadkowego od października 2015. Poza tym w małym oknie widać dzisiejsze, dość dynamicznie reakcje rynku na doniesienia ws. planowanego spotkania w Katarze. Jak widać Iran odgrywa tutaj kluczową rolę.
