Wczoraj nad ranem opublikowane zostały dane na temat norweskiej inflacji konsumenckiej, które choć pokazały wartości niższe w porównaniu do tych sprzed miesiąca, to wyraźnie pokonały rynkowe konsensusy. Dynamika cen w Norwegii wygląda wciąż dość dobrze, biorąc pod uwagę relatywne wielkości. Jeśli Norges Bank będzie w stanie utrzymać dynamikę cen w rejonie 2%, co robił doskonale przez 2014 rok oraz połowę 2015, wówczas powinniśmy ujrzeć rosnące oczekiwania odnośnie do wzrostów stóp procentowych.
Poza tym należy wskazać, że pierwszy jastrzębi sygnał przez członków Norges Banku został wysłany już przy okazji posiedzenia w zeszłym miesiącu, kiedy to lekko zrewidowano w górę prognozowaną ścieżkę podwyżek stóp. Obecnie zakłada się pierwszy taki ruch na początku 2019 roku. Prócz tego przyznano, że oczekiwania inflacyjne są mocno zakotwiczone, co powinno pomagać utrzymaniu inflacji w okolicy celu norweskiego banku centralnego. Mimo wszystko perspektywa podwyżek jest jeszcze na tyle odległa, że przyszłe spadki USDNOK (w perspektywie kolejnych miesięcy) powinny być sterowane bardziej słabością dolara, aniżeli siłą korony.
Poza tym szukając interesujących par walutowych pod kątem inwestycyjnym warto spojrzeć na rynek stopy procentowej, czy to na krótkoterminowe, czy bardziej długoterminowe stawki. W tym miejscu należy podkreślić, że dla rynku walutowego najważniejszy nie jest sam nominalny poziom rentowności, a relatywne zmiany w porównaniu do tożsamego aktywa w innym kraju. Z tego powodu możemy stwierdzić, że krótkoterminowo amerykański dolar jest wyprzedany względem wielu rynków.
Monitor rynku surowcowego – ciąg dalszy rozgrywki na ropie
Podobnie ma się sytuacja na wspomnianej parze USDNOK, gdzie spread rentowności 10-letnich obligacji sugeruje obecnie możliwość wzrostów w kierunku 8,50. Nie jest to specjalnie duży potencjał wzrostowy, jeśli chodzi o tego rodzaju parę, niemniej jednak koresponduje on niemalże idealnie z układem technicznym, o czym na koniec dzisiejszej analizy.
Na koniec jeszcze jeden ważny aspekt z punktu widzenia norweskiej korony – ropa naftowa. Kraj ten jest jednym z głównych producentów surowca w Europie, stąd tak silna zależność z cenami czarnego złota. Niemniej jednak w ostatnim czasie doświadczyliśmy sporej dywergencji między cenami gatunku WTI oraz parą walutową. W rezultacie nie możemy obecnie wykluczać korekty wzrostowej, która sugerowałaby odbicie nawet powyżej poziomu wskazywanego przez rynek obligacji.
Spoglądając na powyższy wykres widać, ze implikowany przez rynek ropy naftowej poziom dla USDNOK to okolica 8,60. Niemniej jednak biorąc pod uwagę to, że ceny surowca mogą w krótkim terminie odbić z obecnych poziomów (znajdujemy się blisko dolnego ograniczenia średnioterminowej konsolidacji), wówczas należy sądzić, że przestrzeń wzrostowa dla USDNOK będzie nieco mniejsza niż wspomniane 8,60. Tym samym okolica połowy dywergencji wypada w rejonie 8,50, co także byłoby zgodne z rynkiem długu oraz analizą techniczną.
Od strony technicznej dotarliśmy do ważnej strefy popytowej tuż powyżej poziomu 8,30. Tym samym ewentualna wzrostowa formacja świecowa mogłaby zasugerować początek korekty w kierunku najbliższej strefy podażowej oraz poziomu wskazywanego przez poziom obligacji – 8,50. Poza tym mamy również krótkoterminową linię trendu spadkowego, która może tłumić bardziej długotrwałe odbicie. Tak czy inaczej obecnie wydaje się, że mamy interesującą sytuacją na zawieranie pozycji długich, oczekując krótkoterminowych wzrostów na amerykańskiej walucie.
